Het grote project levert me toch wel af en toe de nodige kriebels. Kriebels van goesting om te vertrekken. Kriebels ook wel van spanning.... Spanning voor de tocht zelf. Spanning ook om hier thuis alles goed 'achter te laten'.
Intussen ben ik naast mijn gewone dagelijkse bezigheden, volop bezig met voorbereidingen allerhande. De vraag 'wat neem ik mee' en vooral 'wat laat ik thuis' is er één die meermaals per dag door mijn hoofd gaat. Geoefende pelgrims geven me de raad er een weegschaal bij te nemen. Ik neem me alvast voor goed slaapgerief mee te nemen - ik investeerde in een goeie (mini)matras en dito hoofdkussen. Bij de kinesist ben ik bezig met voorbereidende oefeningen om mijn knie en schouder te versterken.
Mijn nieuwe fiets is intussen 'ingereden'. Met dagelijkse tochtjes - heen en terug naar het werk (40km) bijvoorbeeld. En ik heb de voorbije zonnige lentedagen al enkele heuse langere fietstochten ondernomen. Samen met vriendinnen heb ik al fietsend leuke dagen beleefd. Er is gefietst, gezweet, gebabbeld, gelachen en kilometers geteld. En er zijn plannen gemaakt om in de toekomst meer samen te fietsen. Momenteel oefen ik nog op vlak terrein (de berg van Heist op den Berg niet meegeteld), maar wel al met geladen fietstassen. Alles stap voor stap opbouwen, is mijn motto. De komende dagen staan er nog enkele fietstochten op het programma. Plan is om toch ook eens wat heuveltjes te doen. Mensen die zelf de tocht hebben ondernomen, verzekeren me ook dat de training onderweg gebeurt. Hier put ik kracht uit...
Ik ben ook erg blij dat Koen en Bert mee hun schouders zetten onder het organiseren van de sponsoractiviteiten. De paaseitjes zijn intussen allemaal verkocht. Dus geen eieren na pasen voor ons!
Volgende week zullen we enkele leuke nieuwe acties aankondigen. Momenteel zijn we nog bezig met het 'uitbroeden' er van.
Zoals je ziet, mijn tocht is alvast begonnen....
Marleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten