We reden door het stadje St Emillion - strenge agenten wezen ons erop dat we te voet door de eenrichtingsstraten (zowat het hele stadje door) moesten... Daarna fietsten we door de wijngaarden. Een mooie, energieke streek. Verzorgde en mooie huizen, wijnkastelen en domeinen. Ik voel me vrolijk worden...
Na Cadillac - een wat vreemde stad - bollen we de Landes in. De grauwheid en troosteloosheid overvalt ons hier. De huizen en tuintjes ogen hier onverzorgd. Al fietsend door dit landschap vraag ik me af of de mensen hier gelukkig zijn... Bovendien is het beginnen regenen...
We hebben een hotelletje geboekt in Louchats - een onwezenlijk klein dorpje - midden in de uitgestrektheid van de Landes. In dit dorpje is er 1 alleswinkel van in de jaren stillekes - een half gesloten barretje - een hotel met gesloten luiken en een in jaren niet gemaaide oprit... De familie Flodder is weer onze gastvrouw. Zowel het hotel als de eigenares hebben betere dagen gehad... de poetsvrouw lijkt dit seizoen nog niet gepasseerd. Maar het water in de douche is lekker warm en mevrouw maakt voor ons een simpel maar lekker maal. En na zo'n dag fietsen slaapt elk bed even goed...
Vandaag nieuws gekregen van het thuisfront. Liese - op eindreis met de 12 klas van de Steinerschool - ligt in Turkije in het ziekenhuis. Er wordt goed voor haar gezorgd en ze houdt er zelf de moed in - maar als mama voel ik me toch ver weg. Even moeilijk wel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten