De fietsroute loopt weg van de drukke autobaan - af en toe lange stukken over gravel.
Het is precies zoals beschreven in de fiets-gids. "Met enkele hellingen (!) klimt de route tot op de glooiende hoogvlakte, de Meseta. Het landschap verandert sterk met eindeloze graanvelden (nog eindelozer) en dorre vlakten tot aan de horizon. Dit gebied noemt men de Tierra de Campos. De fietser vormt in deze uitgestrektheid een nietig stipje dat langzaam vordert langs kleine dorpjes, verzonken in de kleuren van het land. Boven op de uitgestrekte hoogvlakte wijst een oud en eenzaam stenen kruis de pelgrim naar Castrojeriz."
Zo was het... lange kilometers zonder levende andere zielen - genieten van het landschap - afzien onder een stralende zon en hopende dat ik op de juiste weg aan 't peddelen was - immers niemand om het te vragen. Af en toe kruiste mijn weg de camino voor de voetgangers. Een teken van herkenning - niet alleen hier - een bon camino...
Aanbeland in Castrojeriz - op een kleine gezellige camping. Door een aktie van de nederlandse kampeerbond is nagenoeg de hele camping bevolkt door nederlanders. Hartelijk ontvangen door de buren die me graag hun hamer lenen en uitnodigen voor een glaasje wijn en een babbeltje. Engeltjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten