Gisterennamiddag toegekomem in Fisterra. 2 mooie tripjes daar naar toe. Groen, eucalyptusbossen die zo heerlijk geuren, dennenbossen ook, akkers, hier en daar een eindje van de weg een dorpje, en rijen reusachtige windmolens boven op de bergen...
Zonddagavond overnacht in een albergue in Oliveirao. Weer een Bokrijkgevoel. de albergue municipal was ondergebracht in een vroegere boerderij met bijgebouwen. Origineel concept - alle deuren open - briefje op de deur: 'kies een bed, ik kom langs om 18.30, de hospitalero'. Een van de gebouwen was de paardenstalling - eindelijk een waardige slaapplaats voor mijn stalen ros - boven de stallen enkele matrassen op de grond. Gelukkig waren er ook echte (stapel)bedden. In het gebouw ernaast echte koeien - geuren navenant en vliegen alom... Maar na een stevige fietsrit slaap je echt overal!
en rarara wie de plaats van het ballonnetje heeft gekozen...
En dan gisteren richting Fisterra. Die magische eerste blik op de grote plas... En het idee - hier ben ik op eigen houtje met mijn fiets geraakt - onwezenlijk...
Na een 20km kwam Fisterra in zicht. de vuurtoren was al van ver te zien. Eerst naar de albergue - kwestie van zeker te zijn van een slaapplaats. En dan te voet naar het echte "einde". Nog wat rondgekuierd in dit vissersdorpje. Hier blijf ik nog enkele dagen...goede plek om alles wat zo´n tocht met je doet wat te laten bezinken... In het weekend komen Kris, Wim en Rienske mij hier ophalen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten